Nadgodziny

Najczęściej łamanymi przepisami kodeksu są przepisy Rozdziału V k.p. – „Praca w godzinach nadliczbowych”

Wydaje się wręcz niesłychane, że pracownicy często uważają żądanie wypłaty wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za coś niestosownego czy przesadę - „przecież wszyscy tak pracują”.

Warto w tym miejscu przypomnieć brzmienie jednego z podstawowych przepisów k.p.

Art. 84 [Zakaz zrzeczenia się prawa do wynagrodzenia] Pracownik nie może zrzec się prawa do wynagrodzenia ani przenieść tego prawa na inną osobę.

Można więc trochę z „przymrużeniem oka” powiedzieć, że pracownik rezygnujący z żądania wypłaty nadgodzin łamie podstawowy przepis kodeksu pracy. 

Może wypada w takich przypadkach wprowadzić srogie kary dla pracownika?

Stosowanie kar to oczywisty żart. Czy jednak żartem nie jest zawieranie ugód przed sądem w sprawach o wypłatę nadgodzin, czy też poddawanie konieczności wypłaty nadgodzin pod negocjacje mediacyjne? Nie są to wątpliwości o charakterze abstrakcyjnym. Zagadnieniem powyższym zajmuje się także doktryna prawa pracy. 

Czy niewypłacenie wynagrodzenia nie jest przypadkiem działaniem porównywalnym z kradzieżą?

Czy czas to nie pieniądz?

Czy złodziejowi, który oddaje cześć ukradzionego majątku powinniśmy odpuszczać, czy może uścisnąć mu rękę z wdzięczności, że był łaskaw ukraść tylko część?

Czy wreszcie zawieranie ugód w sprawach o nadgodziny nie narusza podstawowej zasady konstytucyjnej?

Art. 24 [konstytucji R.P. Zasada ochrony pracy] Praca znajduje się pod ochroną Rzeczypospolitej Polskiej. Państwo sprawuje nadzór nad warunkami wykonywania pracy.

Odpowiedź wydaje się jasna:

Nie dajmy się okradać!

Nie zawierajmy ugód!

Nie zapominajmy o zobowiązaniach pracodawcy!

Zachowajmy się godnie!

Oczywiście przypominanie o podstawowych zasadach konstytucyjnych jest istotne, ale aby zadbać o swe interesy wypada trzymać się poniższych zasad i posiadać stosowną wiedzę praktyczną:

  1. Przed wystąpieniem z roszczeniem przeczytaj dokładnie regulamin pracy oraz regulamin wynagradzania.
  2. Pomiętej o 3-letnim okresie przedawnienia .
  3. Zadaniowy czas pracy nie wyklucza prawa do żądania nadgodzin.
  4. Dbaj o dowody: 
  • dokumenty,
  • nagrania audio, wideo,
  • maile,
  • sms-y,
  • świadkowie.

Jeśli decydujesz się na wykorzystanie czasu wolnego w zamian za nadgodziny stosuj odpowiednie przeliczniki:

  1. Wolne na twą prośbę – 1:1.
  2. Wolne na żądanie pracodawcy 1:1,5.

Warto także pamiętać, że pracodawca chcący nie wypłacać nadgodzin często kombinuje:

  • giną dokumenty,
  • zdarzają się pożary,
  • dochodzi do zalania pomieszczeń,
  • elektroniczna baza danych nie nadaje się do odtworzenia.

W takich wypadkach cywilistyczna zasada prezentowania materiału dowodowego przez wywodzącego skutki prawne ze swych twierdzeń doznaje „liberalizacji”.

Jeśli więc nie możesz zaprezentować wszystkich dowodów na skutek „bałaganu” u pracodawcy to nie musisz obawiać się niedokładnościami i brakami w prezentowanych przez Ciebie dowodach.

Często wystarczą Twoje wiarygodne notatki, które wraz z innymi dowodami zobrazują interesujący Ciebie stan faktyczny!

Walcz! 

Nie bądź głupi - nie daj się okradać!